Şefkatli Sınırlar: Peki ama nasıl?
Bir önceki yazımızda sınırların neden gerekli olduğundan ve türlerinden bahsetmiştik. Gelin bu yazıda ne zaman ve nasıl sınır koyacağımıza birlikte bakalım.
Ne zaman sınır koyacağımızı bilmek zordur ve dikkat gerektirir. Çünkü bir yandan yaratıcılığa yer bırakmayacak kadar katı olmak istemiyoruz, öte yandan “bırakınız yapsınlar, bırakınız geçsinler!”* diyerek çocukları net olmayan bir alanda bırakmak istemiyoruz. İhtiyacımız olan ikisinin ortasında bir yerlerde durmak ve değişen koşullara göre sınırları da değiştirebilmek.
Sınır koyarken üç adımdan söz edebiliriz:
- Çocuğun duygusunu tanımla.
- Sınırı belirle.
- Seçenek sun.
Gelin bunu bir örnekle inceleyelim. Diyelim ki çocuğunuz sırada beklemeniz gereken bir yerde huzursuzlandı ve sırada durmak istemiyor.
- Ouu( 🙂 ) beklemekten sıkıldın sanırım sen.
- Şimdi, sırada bekleme zamanı, bekleme zamanımız bitince içeri girebiliriz.
- Zıplayan bir tavşan gibi mi beklemek istersin yoksa miyavlayan bir kedi gibi mi?
Tüm bunları söylerken ses tonunuzun ve mimiklerinizin yumuşak ve şefkatli olmasına dikkat edebilirsiniz. Tabii ki her zaman sınırları belirlemek için bu kadar vaktimiz olmayabilir. Siz konuşurken lafınızı bölüp bir şeyler söyleyen çocuğunuza “Paylaşacak bir şeyin olduğunu görüyorum, seni dinlemeyi çok isterim ama şu anda ben konuşuyorum.” diyerek daha çabuk ve yine de şefkatli bir şekilde de sınırları belirleyebiliriz.
Sonuç olarak, acele ya da yavaş olması farketmeksizin nezaketle sınır koymak mümkündür. Çocuğumuzun anlayacağı bir dilden konuşabilir, bunu yaparken sakin bir ses tonu kullanabilir, sınırlarımızı sıcaklıkla söyleyebilir, onu önemsediğimizi ve bu yüzden bir sınır belirlediğimizi anlatabiliriz. Sınırlar zaman zaman rahatsız edici olabilir, ancak korkutucu olmak zorunda değiller!
Sevgi ve şefkatle,
Psk. & Uzm. Aile Danışmanı
İyem Çiftci
*laissez faire.
Kaynakça
Çiftci, İ.(2020). Kişisel Sınırlar: Sınırlarını Fark Et.
https://www.iyemciftci.com/kisisel-sinirlar-sinirlarini-fark-et/
Limit Setting 101.